Rozmawiamy po niemal pięcioletniej przerwie. Fizycznie jesteśmy po trzydziestce i dzieli nas ponad dwa tysiące kilometrów, ale mieszkamy pod tym samym niebem, jak kiedyś, jak zawsze.
Wiesz, mówię. To był rok 2002 i moim największym marzeniem było mieć kamerę, którą mogłabym w zwolnionym tempie nagrać lot spadających na asfalt liści. Albo latającej, napędzanej podmuchami wiatru foliowej torby. Czytaj dalej
Zmęczenie uświadamiam sobie dopiero, kiedy wieczorem włączam telewizor, żeby zobaczyć nadawane codziennie o tej samej porze dwa serwisy informacyjne dwóch różnych stacji. To mój rytuał. Dzięki niemu jestem w stanie określić, na ile rzeczywistość przedstawiona różni się od tej, w której na co dzień funkcjonuję. Wiedza ta jest przydatna na wielu płaszczyznach. Czytaj dalej
Czy jesteś pewien, że skorzystałeś ze wszystkich możliwych promocji przed „Gwiazdką”, a prezenty, które podarujesz w tym roku, są dostatecznie „trendy” i nie przyniosą ci obciachu, nie postawią cię w złym świetle przed rodziną przy wigilijnym stole…?
Czy zdążyłaś ze wszystkimi przygotowaniami, których mordercze tempo narzucają hiperestetyczne wpisy blogerek na instagramie, godzinami uprzednio pozowane, o czym możesz zapomnieć w ferworze wyrzucania sobie, że nie spełniasz standardów…?
Czy wytłumaczyliście już swoim rodzicom, ciotkom, dziadkom, że *musicie* podczas kolacji używać smartfona, że jeśli chociaż na chwilę odłożycie telefon, to wypadniecie z obiegu, a na to przecież nie można sobie pozwolić…?
I wreszcie – czy wrzuciliście już na wszystkie możliwe profile społecznościowe zdjęcia stołu, karpia, barszczu, sernika, swoich bogatych toreb z podarkami w mieszkaniu wziętym na kredyt…? Czytaj dalej
