-
Nieustanna ciekawość miasta. O Rzymie z historią w tle oczami Bożeny Fabiani
Jest lipiec. Gorący, zawiesisty wieczór. Mieszkam w rejonie metra Cavour, wychodzę – przy chodniku rosną drzewka cytrusowe pachnące aromatycznie do zawrotu głowy. Rzym po zmierzchu ożywa i staje się tak bardzo różny od turystycznej stolicy znanej z folderów reklamowych biur podróży oferujących objazdowe wycieczki. Paradoksalnie, miasto wycisza się, a jego puls przechodzi w pogłos śmiechu…
-
SPACEROWNIK GDAŃSKI (1): wojskowy cmentarz francuski
Położony na stromej, morenowej skarpie Wojskowy Cmentarz Francuski znajduje się zaledwie kilka kilometrów od centrum miasta. Ukryty wśród drzew, skromny, nieoznaczony na turystycznych trasach, stanowi miejsce spoczynku francuskich żołnierzy, którzy polegli na ziemiach polskich w czasie I i II wojny światowej. Kiedy rozpoczęto jego budowę – jeszcze w latach ’40, o czym niewielu odwiedzających wie,…
-
ZAPISKI Z PODRÓŻY: Tallinn
– Czy mówisz po angielsku? – słyszę za plecami, stojąc w kolejce do kasy w Maiasmokk, najstarszej kawiarni w Tallinnie, nieprzerwanie działającej na parterze tej samej kamienicy od 1864 roku. Odwracam się, potwierdzając. – Pięknie wyglądasz. Masz wspaniałą spódnicę. Łączysz elegancję z takim niewymuszonym, artystycznym stylem… – mówi. Ma niebieskie, prawie wyblakłe oczy i jasne,…
-
Wiosna w Polsce jest wtedy
Zmęczenie uświadamiam sobie dopiero, kiedy wieczorem włączam telewizor, żeby zobaczyć nadawane codziennie o tej samej porze dwa serwisy informacyjne dwóch różnych stacji. To mój rytuał. Dzięki niemu jestem w stanie określić, na ile rzeczywistość przedstawiona różni się od tej, w której na co dzień funkcjonuję. Wiedza ta jest przydatna na wielu płaszczyznach.
-
SPACEROWNIK LONDYŃSKI (4): Nunhead Cemetery
Zlokalizowany w południowej części Londynu, zwany niegdyś Cmentarzem Wszystkich Świętych, Nunhead Cemetery został konsekrowany w 1840 roku. Idę tam początkiem stycznia, bo tylko ta pora pozwala cieszyć się zapachem gnijących liści i nagimi konarami drzew, na których przysiadają kruki.
-
Jón Kalman Stefánsson, „Niebo i piekło”: o poszukiwaniu sensu
Piekło to być martwym i zorientować się, że nie żyło się pełnią życia, gdy była ku temu okazja. – Jón Kalman Stefánsson, Niebo i piekło *** Czy poezja może zabić…? Jak będzie wyglądać świat po naszej śmierci…? Czy przyjaciele, którzy nam towarzyszyli za życia, pozostaną przy nas pielęgnując pamięć, czy też rozpłyniemy się w obowiązkach…