osobisty miks kultury, filozofii, podróży, muzyki, literatury i sztuki
Nie było mnie tu długo – w rzeczywistości dużo dłużej, niż czas mierzony od ostatniego wpisu. Kiedy człowiek znika, to w pewnym sensie zabiera ze sobą swoją część świata. Zdarza się też, że ludzie znikają porzucając swoją rzeczywistość, uwalniają się z niej jak ze zużytej, wężowej skóry.
Jestem. Będąc, mam świadomość drobnych, codziennych czynności, których nie wykonuję mimochodem. Czasem liczę oddechy. Czasem myślę nad tym, ile razy w ciągu doby może bić moje serce, ile z tych uderzeń to niezbyt rytmiczne, zdenerwowane podrygi, które gdzieś tam odzywają się bólem i niepokoją mój mózg.
czułem jak wyzwalam się od zbędnego nadmiaru energii w którą wyposażyła mnie młodość możliwe że mógłbym użyć jej inaczej np. napisać 4 reportaże o perspektywacz rozwoju małych miasteczek ale …….mam w dupie małe miasteczka Andrzej Bursa, Sobota *** Otwierając korespondencję z sz. pp. pracownikami działów PR można pozwolić sobie na wrażenie, że przestrzeń implodowała. Zapraszają mnie …