osobisty miks kultury, filozofii, podróży, muzyki, literatury i sztuki
Nie było mnie tu długo – w rzeczywistości dużo dłużej, niż czas mierzony od ostatniego wpisu. Kiedy człowiek znika, to w pewnym sensie zabiera ze sobą swoją część świata. Zdarza się też, że ludzie znikają porzucając swoją rzeczywistość, uwalniają się z niej jak ze zużytej, wężowej skóry.
Muranów zbudowano na gruzach Getta. Podobno część bloków stoi na usypanej z gruzów skarpie. Mają charakterystyczne, niewielkie okna. I pamiętam, że kiedyś w każdym z tych okien suszył się powieszony za nogi zając, na mrozie kruszał na święta – opowiada M., obierając drobnymi palcami ogórki na jej letni sos tzatziki.
Zmęczenie uświadamiam sobie dopiero, kiedy wieczorem włączam telewizor, żeby zobaczyć nadawane codziennie o tej samej porze dwa serwisy informacyjne dwóch różnych stacji. To mój rytuał. Dzięki niemu jestem w stanie określić, na ile rzeczywistość przedstawiona różni się od tej, w której na co dzień funkcjonuję. Wiedza ta jest przydatna na wielu płaszczyznach.